Ik ben vandaag begonnen met mijn 2e tentamenweek. Na mij 3 weken lang voorbereid te hebben, en meerdere malen tot in de late uurtjes te hebben gewerkt, om maar mijn planning van de dag te halen, ben ik dan nu eindelijk op HET moment waar het allemaal om gaat, the moment of truth. En ja hoor, HALLO SOG. (Voor de lezers die niet weten wat dit is: SOG is een afkorting voor Studie Ontwijkend Gedrag, en dit is een puur relatief en persoonlijk begrip. Ik neig vooral YouTube en Facebook, maar er zijn ook ernstige gevallen van televisie of gamen geconstateerd. Of te wel: een ernstige ziekte, die iedereen wel eens krijgt.)

Na 300x mijn Facebook bekeken te hebben, mijn abonnementen op YouTube weer bij te hebben gewerkt en ondertussen nog een keer of 10 mijn nagels gelakt, na te hebben besloten dat ik in de tentamenweek misschien maar geen nagellak moet dragen, (omdat ik het er toch allemaal weer afbijt, en nagellak schijnt niet echt goed voor je te zijn), begin ik dan eindelijk aan die lange taak van het daadwerkelijke stampen. Het grote probleem is niet dat ik de samenvattingen moet maken, dat lukt wel (soms met een tikkeltje hulp van meneer/mevrouw Scholieren.com). Maar het echte probleem is daadwerkelijk met de uitgeprinte samenvatting voor je neus je er toe te zetten om die bladzijden in je hoofd te krijgen. Laaaaangzaam, maar zeker gaat het wel, maar na 3 uur heb je het nog steeds niet af. Misschien leidt die computer voor mijn neus toch iets te veel af? Neeee joh, ik zit nu in de 6e, ik heb echt wel de verantwoordelijkheid en de discipline om mij af te zetten tegen de aantrekkingskracht van dat beeldscherm en toch door te blijven werken.

Maar niets blijkt minder waar; binnen 5 minuten merk ik weer dat ik toch nog even iets moet opzoeken op Google, en ja, dan check je natuurlijk even je Facebook, en dan toch nog maar even YouTube en voor je het weet ben je 3 uur verder.

Een laat, maar nuttig en hardnodig nieuwjaarsvoornemen: 

CONCENTRATIE. 

COMPUTER UIT. 

TELEFOON UIT.

GEEN MENSELIJK CONTACT, ALLEEN HET CONTACT VAN JE PEN OP JE BOEK.

Loved talking to you, 

Andrea Emma Joanne